Mastbos wordt omgevormd van productie- tot natuurbos
Deze inleidende titel staat boven een stukje in BN de stem van dinsdag 26 augustus onder; Stad en Streek. Die kop suggereert dat het Mastbos ineens een natuurbos zou worden. Hoe misleidend! De kapactiviteiten zouden met een omvorming van productiebos naar natuurbos moeten afnemen, maar dat is niet wat er gebeurd.
De inhoud van het kranten artikel geeft heel andere informatie dan de kop suggereert. Het laat juist zien waar en wanneer de werkzaam heden in het bos worden uitgevoerd. Maar het geeft onvolledige informatie over hoe het bos nu wordt beheert en wat de gevolgen zullen zijn.
De kop had anders moeten zijn net als de inhoudt van het artikel dat alleen een opsomming is van de werkzaamheden.
De informatie die wij niet horen van SBB is het volgende;
Een groot deel van het Mastbos is productiebos. Dat was al jaren zo en dat blijft zo. Tientallen jaren is weinig hout geoogst en dat wil Staatbosbeheer veranderen. Financiën zijn mede een reden. Staatsbosbeheer die haar subsidie vanaf 2009 van € 80 miljoen naar € 25 miljoen heeft zien teruggaan, heeft geld nodig. Toch hebt u de laatste jaren in het Mastbos waarschijnlijk heel wat werkzaamheden gezien. Geulen uitgraven, paden verhogen en weer bomen aanplanten. Er was veel achterstand wat betreft onderhoud. Maar ook veranderende visie van Staatsbosbeheer zelf. Het creëren van kleine open plekken om genoeg zonlicht op de grond te laten schijnen en zo de jonge zaden een kans te geven om tot boom te groeien, bleek niet doeltreffend. Staatsbosbeheer maakt nu grote open plekken, een soort kaalslag.
Het is heel bezwaarlijk dat, in de ‘percelen productiebos’, bomen moeten komen met min of meer dezelfde dikte. Die zijn op termijn beter te oogsten. De bomen die nu te dik zijn leveren niets op, ze gaan er uit en worden versnipperd. En dat zijn nu juist de mooiste bomen. Ja, inkomsten moeten er zijn, maar deze bomen hebben een hele andere waarde. Ze zijn sprookjesachtig mooi en de grote oude bomen hebben een hoge belevingswaarde.
Natuurlijk moet ergens moet het geld vandaan komen voor het onderhoud. Zowel in het productiebos als in het natuurbos, waar o.a. den, beuk en eik staan die beter passen bij de gewenste soortenrijkdom, worden de exoten geoogst. Ze zijn te sterk en verdringen de meer gewenste boomsoorten en natuurlijk is het goed dat te beperken.
De Douglas en de Amerikaanse eik, zullen op grote schaal uit het bos verdwijnen. Ze moeten weg volgens SBB. Ook de wonderschone heel mooie oude exemplaren. Dat laatste gebeurt echt vanuit de waan van de dag. Die bomen die vaak meer dan 80 jaar oud zijn krijgen we niet meer terug. Daar moet bezwaar tegen gemaakt kunnen worden, doch dit bezwaar wil Staatsbos beheer op dit moment niet horen.